مروری نظام مند بر مواجهه با باقیمانده فلز سمی آرسنیک در مواد غذایی مصرفی درایران و ارزیابی خطر میزان دریافت آن

فلزات سنگین از جمله آلاینده های زیست محیطی هستند که مواجهه انسان با بعضی از آنان از طریق آب و مواد غذایی می تواند مسمومیتهای مزمن و بعضاً حاد خطرناکی را ایجاد نمایند. از جمله این آلاینده های خطرناک و سمی آرسنیک است که به طور طبیعی و بر اثر فرایندهایی مانند هوادیدگی ، فعالیت های آتشفشانی و انسانی در مقادیر مختلف در محیط زیست وجود دارد. این عنصر بر روی سیستم قلب و عروق، پوست، سیستم عصبی مرکزی و محیطی، کلیه ها و سیستم خونساز بدن تاثیرگذار می باشد وسبب سرطانزایی می گردد. با توجه به اینکه آرسنیک نقش مهمی در آلودگی مواد غذایی مصرفی درایران دارد و وجود آن در مواد غذایی از نظر بهداشت و سلامت اهمیت ویژه ای دارد، مطالعه حاضر به بررسی مواجهه با باقیمانده فلز سمی آرسنیک و تعیین خطرات میزان دریافت و خطر سرطان زایی آن ازطریق مواد غذایی مصرفی پرداخته است. به منظور به دست آوردن مقالات مربوطه از پایگاه داده های علمی) Google scholar ، Magiran ، PubMed ، Irandoc و Sid ( و موتورهای جستجوگر استفاده شد.مطالعه به صورت) Review Article ( می باشد. از مقالات مورد بررسی، داده های حاصل از اندازه گیری عنصر آرسنیک در مواد غذایی مصرفی استخراج شده و خطر مواجهه و سرطانزایی عنصر آرسنیک موردارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که همه مواد غذایی مصرفی ایران آلوده به آرسنیک هستند. مواد غذایی از جمله سبزیجات برگدار، قارچ، گندم و جو با توجه به بالا بودن ضریب خطر) HQ ( آن ها، از لحاظ دریافت آرسنیک خطرناک هستند سایر مواد غذایی با وجود آلوده بودن به آرسنیک از لحاظ دریافت آرسنیک ایمن هستند. از لحاظ خطر سرطانزایی همه مواد غذایی به غیر از پنیر، جامعه را در معرض خطر بالایی قرار می دهند.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، آرسنیک ، ارزیابی خطر ، ضریب خطر