یونس زاهدی - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

بدون شک در عصر حاضر، آلودگیهای زیست محیطی یکی از مهمترین چالشهای پیش روی بشر در سراسر جهان است. تجمع انواع مواد سنتزی غیرقابل تجزیه به خصوص انواع مختلف مواد بستهبندی و ترکیبات مضر ناشی از تجزیه طولانی مدت برخی از آنها در طبیعت سبب افزایش نگرانیها در رابطه با آلودگیهای زیستمحیطی شده است. از طرف دیگر، نگرانی مصرف کنندگان در مورد ایمنی مواد بسته بندی به خصوص برای مواد غذایی سبب شده تا طبیعی، تجزیهپذیر و قابل بازیافت بودن مواد بستهبندی بکار رفته در حفاظت غذاها به طور جدی مطرح شود. از این رو در سالهای اخیر مطالعات زیادی برای جایگزینی پلاستیکهای سنتزی مشتق شده از ترکیبات نفتی با پلاستیکهای به- دست آمده از منابع تجدیدپذیر صورت گرفته است و پلیمرهای زیستی مختلفی مانند پروتئینها و پلی ساکاریدها به عنوان فیلم های بستهبندی توسعه یافتهاند. هدف از مقاله حاضر مروری بر مضرات و مزایای بسته بندیهای سنتزی و روشهای اطفاء آنها و همچنین طبقهبندی و بررسیقابلیتهای بیوپلیمرها در بستهبندی بهویژه مواد غذایی است

بسته بندی، زیست تخریب پذیری، آلودگی محیط زیست