استفاده از پرورش شتر در جهت حفظ منابع طبیعی و داشتن سیستم تولیدی پایدار

تولید گوشت حیوانات تأثیر معنی داری بر روی همه جنبه های محیطی شامل هوا، تغییرات آب و هوایی، زمین و خاک، آب و تنوع زیستی دارد. این تأثیر می تواند به طور مستقیم از طریق چرا کردن و یا بطور غیر مستقیم از طریق توسعه تولید غذا باشد. در سالهای اخیر به دلیل رشد اقتصادی و افزایش درآمد افراد تغییر معنی داری در مصرف الگوی غذایی مشاهده می شود و افراد بیشتر به سمت محصولات دامی مانند گوشت تمایل پیدا کرده اند پروژه تولید محصولات جهانی گوشت FAO برای رسیدن به بیش از دو برابر یعنی از 229 میلیون تن در 1999 تا 465 میلیون تن در 2050 می باشد. برای رسیدن به پروژه تقاضای گوشت تا سال 2050 نیاز به استفاده بیشتر از زمین و آب می باشد و متعاقباً فشار قابل توجه و معنی داری بر روی منابع زمین و اب در دسترس خواهد بود باتوجه به اینکه تولید بیشتر گوشت گاو جهت رسیدن به تقاضای آینده ممکن است پایدار نباشد. تولید گوشت شتر به نظر می رسد بهترین جایگزین باشد چون در مقایسه با بقیه دامها، شتر نیاز به منابع کمتری از لحاظ زمین و آب می باشد با توجه به اینکه شتر اثر خراب کردن گیاهان بیابان را ندارد بنابراین سهمی در بیابان زایی نخواهد داشت. عادت تغذیه ای شتر کاملاً مناسب نواحی است که ظرفیت کمی دارند از طرف دیگر گوشت شتر در مقایسه با گوشت دیگر حیوانات به دلیل داشتن چربی کم، کلسترول پایین و پروتئین بالا سالم تر می باشد. با توجه به ویژگیهای خیلی مطلوب شتر می توان برای داشتن صنعت تولید گوشت پایدار بخصوص با توجه به تغییرات آب و هوایی و گرم شدن هوا از شتر جهت تولید استفاده کرد

کلیدواژه ها:

الگوی غذایی ، تغییرات آب و هوایی ، بیابان زایی ، پرورش شتر ، گوشت