لیا هوشیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک سیستم های انرژی، دانشگاه الزهرا
محمدرضا احمدی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک تبدیل انرژی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
سعید فراهت - استاد گروه مهندسی مکانیک ، دانشگاه سیستان و بلوچستان

در این مقاله به بررسی راههای دستیابی به ضریب درگ کمتر با استفاده از نانوالماس در یک سیستم تیلور کوئت قائم در جریان آرام پرداخته میشود. بدین منظور از چهار سیال پایه آب، روغن (5W-30) روغن 10W-40 و روغن 20W-50 در دو غلظت حجمی 2%و10% در این بررسی استفاده میشود. درگ بالا علاوه بر تحمیل هزینههای سنگین ناشی از مصرف بالای سوخت و استهلاک، تبعات دیگری از جمله آلودگی زیست محیطی را به همراه دارد. مدل مورد بررسی در این مساله متشکل از دو استوانه عمودی هم مرکز است که استوانه داخلی چرخان و استوانه خارجی ثابت میباشد. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهند که در محدوده جریان آرام نانوالماس در سیال پایه روغن 20W-50 کمترین ضریب درگ را در مقایسه با سیالات پایه دیگر را دارد. همچنین مشاهده میگردد که ضریب درگ در غلظت حجمی 10%کمتر از غلظت حجمی2%می باشد

نانو الماس، شبیه سازی عددی و اندازه گیری آزمایشگاهی، سیستم تیلور کوئت، سیال پایه، ضریب درگ، غلظت حجمی