غلامعلی خمر - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
بنفشه هراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
بنفشه شهرکی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل

در سال های اخیر از سرمایه اجتماعی ، به عنوان زیربنای توسعه اقتصادی هر جامعه یاد می شود. اهمیت سرمایه اجتماعی در توسغه اقتصادی در یک محیط زیستی تا حدی است که می توان ان را شکوفایی اقتصاد تمام جوامع توسعه یافته به طور در نظر می گیرد و ان را در بر (ثروت نامرئی یک کشور) اشکاری مشاهده کرد. هدف این تحقیق ارزیابی رشد پراکنده اسیب های اقتصادی در محیط زیستی شهر زابل می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلب و کاربردی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی شهر زابل است. نتایج نشان می دهد سه متغییر شبکه اجتماعی و اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی در سطح معنا داری زیر 0/05 برخوردار بوده اند بدین معنی که شاخصهای شبکه اجتماعی اعتماد اجتماعی و مشارکت و همین طور سن افراد و اعتقادات دینی شاخص های مهم و تاثیر گذار بر نگاه مشارکتی ساکنان در فعالیت های اقتصادی محیط زیست اشتراکی می باشد. یافته ها همچنین نشان داد هر چه شاخص های سرمایه اجتماعی ارتقا یابد وضعیت اقتصاد اشتراکی بین ساکنان افزایش خواهد یافت و پراکندگی اسیب اقتصادی کاهش می یابد.

سرمایه اجتماعی،توسعه اقتصادی،محیط زیست،شهر زابل