بررسی زبان شناختی به گویی در زبان فارسی

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 5، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_LRR-5-1_011
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 717
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ابراهیم بدخشان

استادیار گروه زبان شناسی همگانی، دانشگاه کردستان، سنندج،ایارن

سجاد موسوی

کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی ،دانشگاه کردستان ،سنندج،ایران

چکیده

بهگویی ابزار گفتمانی قدرتمندی است که برای تقویت و افزایش نزاکت اجتماعی و حفظ خودنگاره اجتماعی طرفین گفتوگو به کار میرود و سازگاری روابط بین فردی را آسان میکند. بیشتر واژههای گویانه در زبان فارسی در حوزهٔ مسائل مربوط به مرگ، مسائل جنسی، مواد زاید بدن، تبلیغات، ناتواناییهای جسمی، اعضای بدن، بیماریهای روانی، مواد مخدر، ناسزاها و تجارت به کار میروند. هدف پژوهشی حاضر بررسی شیوههای ساخت به گوییها و طبقه بندی آنها در زبان فارسی است.در این مقاله میکوشیم به این پرسش پاسخ دهیم که به گوییها در زبان فارسی از چه ابزار وسازوکارهای زبانی و شناختی بهره می برند؟ با توجه به تحلیلهای حصورت گرفته در این مقاله، در زبان فارسی، سه شیوهٔ اصلی تغییر واجی، وامگیری واژگانی و ساختهای معنایی در جهت ساخت به گوییها به کار می روند. در این پژوهش نشان می دهیم که ابزارهای زبانی به کار رفته در ساخت به گوییها در زبان فارسی عبارت اند از تکرارشوندگی، حذف، وامگیری واژگانی، استلزام معنایی، استعاره، مجاز، تضادمعنایی، کم گفت، مبالغه، اطناب، ردخلف، واژههای مبهم، گسترش معنایی و عبارات اشاره ایی.

کلیدواژه ها

به گویی، طبقهبندی وارون، ساختهای په گویانه، ساختهای صوری، ساختهای معنایی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.