حبیب کمالی - استادیار گروه زبان آلمانی، دانشکده زبان و ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران، ایران
مهدی فروغی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زبان و ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

دراین جستار به واژگان و عبارت هایی می پردازیم که در یک بازه زمانی به دلیل های ویژه ای در زبان گفتاری ویا نوشتاری شهروندان یک مرز و بوم فراگیر ،یا به گفته ای دیگر«مد» می شوند و سپس کاربرد و تاثیرشان با گذشت زمان دگرگون می گردد یا ازمیان می رود. ماچنین واژگان و عبارت هایی را به ترتیب «مد واژه» و «عبارت مد» می نامیم.پیشینه پژوهش درباره مدواژه در کشور آلمان به سده نوزدهم میلادی باز می گردد و از آن هنگام کتاب ها و جستارهای بی شماری در این حوزه نوشته شده اند اما در قلمروی زبان پارسی تاکنون پژوهشی ویژه در این زمینه انجام نشده است. بنابراین نخست تلاش می کنیم تا گزیده ای از دیدگاه های برخی اززبان شناسان آلمانی را در این باره گردآوریم. ما این دو مفهوم را در یک گروه بندی ویژه دو بخش می کنیم، «مدواژه هاو عبارتهای مد همگانی» که در برگیرنده هموآژه های مد در زبان ملی درصد بالایی ازمرد م می باشند و «مد واژه ها و عبارت های مددر زبان جوانان» پژوهش کنونی را به بخش نخست کرانمند می کنیم و برای دستیابی به هدف بنیادین خود که همانا ارائه شناختی کمابیش گویا از گوهره مدوآژه، بررسی سرچشمه های پدیدارشدن آن و نیز داوری درباره سود رسانی یا آسیب رسانی آن به زبان است،می کوشیم تا از نمونه های روشنگرانه در گستره زبان های پارسی وآلمانی به همراه یک ارزیابی برابر سنجشی میان آن دو بهره بگیریم.

مد،مدوازه، عبارت مد، واژه کهنه، واژه میرا