برآورد کارایی فنی بخش های رادیولوژی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طی سال های 1385 تا 1389 با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها

رادیولوژی تشخیصی یکی از مهمترین بخش های بیمارستان است که نقش با ارزشی را در شناسایی و درمان بیماری ها ارائه می دهد. برای راه اندازی این بخش در هر بیمارستانی هزینه های زیادی صرف می شود و با توجه به این که از بخش های درآمدزای بیمارستانی نیز می باشد، لذا جهت بهبود ارائه خدمات تشخیصی رادیولوژی و هدایت منابع به سوی مصارفی با بیشترین بهره وری باید کارایی این بخش به عنوان یک ضرورت مورد توجه قرار گیرد. هدف این پژوهش برآورد کارایی فنی بخش های رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی- تحلیلی در طی سال های 1385 تا 1389 انجام گرفت. جامعه آماری بخش های رادیولوژی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. متغیرهای نهاده شامل تعداد پرسنل، پزشکان و تجهیزات، متغیرهای ستانده شامل درآمد، تعداد پذیرش بیماران می باشد. داده ها از طریق فرم های طراحی شده توسط نویسنده جمع آوری شد. یافته ها: متوسط کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس بخش های مورد بررسی به ترتیب 0/557، 0/942 و 0/567 بود. متوسط کارایی فنی بخش های آموزشی- درمانی کمتر از بخش های درمان می باشد. تنها یک بخش رادیولوژی که به شیوه خصوصی فعالیت داشت در طول دوره مطالعه از کارایی کامل برخوردار بود. بحث و نتیجه گیری: مراکزی که نسبت به مشتری مداری و رفع مشکلات در جهت رفاه حال مراجعین بیشتر کوشش نمودند، از بقیه مراکز عملکرد موفق تری داشته اند. مدیران می توانند با سهیم کردن پرسنل در سهمی از درآمد حاصله، ایجاد انگیزه نمایند و کارایی بخش خود را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، بخش رادیولوژی ، تحلیل فراگیر داده ها