پتانسیل بهره برداری از انرژی خورشیدی درشهرتبریزوبررسی اثرات تولیدانرژی الکتریکیخورشیدی در یک مجتمع مسکونی

انرژی خورشیدی یکی از مهم ترین انواع انرژی تجدید پذیردر ایران است،چرا که اکثر مناطق ایران از توانایی قابل توجهی در استفاده از انرژی خورشیدی برخوردار است به عنوان مثال شهر تبریز با توجه به موقعیت جغرافیایی وداشتن 2466.3 ساعت آفتابی در سال،قابلیت بهره گیری از انرژی خورشیدی در ساختمان ها را داراست.در این مقاله ابتدا به بررسی چگونگی بهره گیری از انرژی خورشیدو پتانسیل بهره گیری انرژی خورشیدی در ایران و شهر تبریز پرداخته شده است.سپس امکان سنجی و بررسی اثرات استفاده از یک سیستم فتوولتائک به منظور تامین بار الکتریکی مورد نیاز یک مجتمع مسکونی 2واحدی در شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفته است.آنچه برآورد گردیدبا نصب 300 کیلووات پنلخورشیدی در یک مجتمع سه واحد مسکونی سالیانه باعث کاهش 7560 کیلو گرم گاز دی اکسید کربن در محیط زیست گردیده و در حدود 7560 کیلو گرم معادل نفت خام صرفه جویی نمود.ودر صورت تعمیم به ساختمان های مسکونی کل کشورکه 23.5 میلیون مشترک خانگی است میتوان بطور گسترده از آلودگی محیط زیست که معضل اصلی امروزه کشور ایران است جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، فتوولتائیک ، ساختمان ، دی اکسید کربن