رویکردهای نوین در صنعت گردشگری

گردشگری پدیده ای است کهن که از دیر زمان در جوامع انسانی وجود داشته و به طور پیوسته در طول تاریخ، متأثر ازشرایط اقتصادی، اجتماعی – فرهنگی و فنی در حال تغییر و تحول بوده است. در سال های اخیر صنعت گردشگری بهعنوان یک صنعت جذاب، پویا، درآمدزا و اثربخش خود را در جهان مطرح ساخته است. امروزه صنعت گردشگری به اندازه ای در توسعه اقتصادی – اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاد دانان آن را صادرات نامرئی نام نهاده اند و به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنایع دنیا مطرح می باشد و رشد سریع آن تغیرات فراوانی را به دنبال داشته است.توسعه گردشگری به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، عامل مؤثری برای مقابله با فقر بوده و موجب افزایش درآمد قشرهای مختلف، کاهش بیکاری و رونق اقتصادی و اجتماعی می شود. گردشگری دارای آثار مثبت و منفی است کهسیاستگذاری و برنامه ریزی دقیق می تواند آثار آن را تقویت و از تأثیرات منفی آن بکاهد. تسری مفهوم پایداری در حوزه گردشگری با هدف حفظ کیفیت و خصوصیات جامعه میزبان در عرصه های گوناگون از یک سو و بهره مندی از منافع گردشگری و برنامه ریزی مناسب در این حوزه از سوی دیگر از جمله چالش های کنونی در این حوزه می باشد. در مقالهحاضر سعی بر آن بوده است که به ارائه رویکردهای نوین و کاربردی در راستای افزایش بهره وری هرچه بیشتر از صنعت گردشگری پرداخته شود. روش تحقیق مورد استفاده در این نوشتار، توصیفی – تحلیلی بوده و در گرودآوری مطالبتلاش شده از کتاب ها، نشریات علمی – تخصصی، ... استفاده گردد و همچنین به طرح موضوعات نوینی پیرامون گردشگری پایدار؛ گردشگری الکترونیکی؛ تبلیغات؛ حمل و نقل در حوزه صنعت گردشگری پرداخته شود. نتایج تحلیل ها گویای آن است که کشور ایران با وجود پتانسیل های فراوان جذب گردشگر هنوز نتواسته است در هیچ یک از مواردمذکور پیشرفت بالایی را داشته باشد و در بهره وری و رشد صنعت گردشگری در مقایسه با سایر کشورهای توریستی به موفقیت نسبی نائل گردد..

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، توسعه پایدار ، صنعت نامرئی ، گردشگری الکترونیکی ، گردشگری شهری