بررسی رابطه سطح توسعه انسانی با ارزش محیط زیست

مقاله حاضر به مطالعه وضعیت ارزش محیط زیست و رابطه آن با سطح توسعه انسانی در سطح بین ملتی پرداخته است. اثر تعاملی توسعه با سن و جنسیت نیز آزمون شده است. مقاله حاضر نوعی مطالعه تطبیقی مبتنی بر تحلیل ثانویه است که از دادههای موج پنجم پروژه بررسی ارزش های جهانی (WWS) استفاده کرده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین میانگین ارزشی محیط زیست و سطح توسعه انسانی کشورها رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد؛ به نحوی که ارزشی محیط زیست در کشورهای پیشرفته (با سطح توسعه بسیار بالا) وضعیت بهتر و ناسب تری نسبت به کشورهای با سطح توسعه انسانی بالا، متوسط و پایین دارد. اگرچه کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران در شاخصهای توسعه انسانی رشد درخور توجهی را تجربه کردهاند، همچنان با مسائل محیط زیستی بزرگی مواجهند. در مقابل، کشورهای صنعتی پیشرفته با باور و عمل به ارزشهای حامی محیط زیست در کنار ثبات رشد و افزایش شاخص توسعه انسانی برای دستیابی به امنیت حیاتی و انسانی پایدار به نحوی عمل کردهاند که ردپای کربنی و مخرب خود را در محیط زیست کاهش داده اند.

کلیدواژه ها:

ارزش محیط زیست ، توسعه انسانی ، توسعه پایدار ، امنیت حیاتی