مطالعه کاربرد پرلیت جهت افزایش رطوبت خاک در مناطق خشک و نیمه خشک

ایران کشوری با اقلیم عمدتاً گرم و خشک است. رشد سریع جمعیت مهمترین عامل کاهش سرانه آب تجدیدشونده کشور در قرن گذشته بوده است . با توجه به میزان منابع آب و سرانه مصرف، ایران از جمله کشورهایی است که در گروه کشورهای مواجه با کمبود فیزیکی آب قرار دارد .در این مطالعه ، برای بررسی تاثثیر کاربرد پرلیت در افزایش رطوبت خاک در ایستگاه حفاظت اب و خاک خواجه آبگیر لوزی شکل به ابعاد062 سانتیمتر احداثشده *062 که در انتهای هر سامانه چاله ای به عمق 02 سانتیمتر و به قطر 66 سانتیمتر در نظر گرفته ودر هرچاله نهال پسته کاشته شده است . با تیمارهای کوزه سفالی به ارتفاع 02 سانتیمتر و به قطر 02سانتیمتر ، مواد جاذب رطوبت پرلیت با مخلوط حجمی 0 0 0 ) پرلیت ماده آلی خاک ( – – - - و شاهد، بصورت طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در کرتهای آزمایشی در سه تکرار اجرا شد. قبل از آمار برداری درابتدای هر سال از محل سامانه ها ، علفهای هرز را از بین برده و با غلطک دستی خاک سامانه کوبیده شده تا موجب افزایش ضریب رواناب گردد.آماربرداری ازمیزان رطوبت به مدت سه سال بوسیله دستگاه TDR از محل چاله ها انجام گرفت. همچنین PWP ، Fc و جرم مخصوص ظاهری هر تیمار با نمونه برداری از خاکها بهصورت دست نخورده جهت محاسبه آب قابل استفاده اندازه گیری گردید. بررسی نتایج داده ها و تجزیه آماری با نرم افزار SAS انجام و با آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت و در سالهای مختلف با احتمال 0 و 6درصد تیمار پرلیت در ماههای تر و خشک بهترین تیمار از لحاظ ماندگاری رطوبت محسوب می شود .با توجه به نتایج حاصل از میانگین رشد طولی و قطری نهالها که نشان می دهد رشد نهالها درتیمار پرلیت بیشتر از سایر تیمارها می باشد.

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، پرلیت ، ذخیره رطوبت خاک ، ، سامانه سطوح آبگیر ، ، پسته