سیدعباس ابراهیمی - استادیار گروه آموزشی مدیریت صنعتی دانشگاه سمنان، ایران

یکی از مهمترین چالش های پیش روی خط مشی گذاری در بخش عمومی کشور فقدان تعامل مناسب میان پژوهشگران خط مشی گذاری و خط مشی گذاران است. هدف پژوهش حاضر پرکردن شکاف میان پژوهشگران و خط مشی گذاران است. در سال های اخیر استفاده از شواهد پژوهش های علمی معتبر در خط مشی گذاری کشورهای درحال توسعه مورد توجه خط مشی گذاران و نهادهای بین المللی همچون سازمان جهانی بهداشت، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد و بانک جهانی قرار گرفته شده است. این رویکرد نوین که خط مشی گذاری مبتنی بر شواهد نام گرفته است در صدد استفاده بهینه از شواهد پژوهشی در خط مشی گذاری است. در پژوهش حاضر تلاش شده است به منظور بکارگیری رویکرد خط مشی گذاری مبتنی بر شواهد در نظام خط مشی گذاری کشور، وهمچنین پرکردن شکاف موجود میان خط مشی گذاران و پژوهشگران، دو ابزار مهم این رویکرد به عنوان خط مشی نامه و گفتمان خط مشی مورد بررسی قرار گیرد.

خط مشی گذاری، شواهد پژوهشی، خط مشی نامه، گفتمان خط مشی