پریسا مشایخی - دانشجوی دانشگاه علامه محدث نوری
علی محمدزاده - استادیار دانشگاه علامه محدث نوری

شرکت به معنای عام آن اجتماع حقوق اشخاص متعدد د رحق واحد می باشد که دارای انواع مختلفی است اما آنجه از عبارت شرکت به ذهن متبادر می گردد شرکتهای تجاری است که نوع کامل این اجتماع است این نوع از شرکتها حسب مورد با سرمایه گذاری دو یا چند شخص تشکیل می گردد اما سوالی که در حقوق ما پاسخی یافت نمی گردد این است که آیا شخص واحد هم می تواند به تنهایی شرکت تشکیل دهد یا خیر؟ قوانین فعلی ایران اجازه تشکیل چنین شرکتی را جز در مورد شرکتهای دولتی صادر نمی کنند. اما در بسیاری از کشورهای جهان و منطقه چنین شرکتی مورد پذیرش قرا رگرفته است از جمله کشورهای که در سطح منطقه از لحاظ تجارت بین المللی پیشرفتهای چشمگیری داشتند و چنین شرکتی را مورد پذیرش قرار داده است کشور بحرین است در حقوق ایران ماده 479 لایحه حدید قانون تجارت این موضوع ار پیش بینی کرده است اما هنوز به صورت قانون در نیامده است با مطالعه تطبیقی ماهیت شرکت تک نفره در حقوق بحرین و استفاده از مبانی نظری آن می توان اظهار داشت امکان تشکیل چنین شرکتی در حقوق ایران نیز وجود دارد.

شرکت تجاری، شرکت تک نفره، شریک، شرکت با مسوولیت محدود