زینب کریمی بابااحمدی - مدرس مدعو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
پژمان الماسینیا - مدرس مدعو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
گلناز رادمهر - مدرس مدعو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد

انسان از گذشته های دور بسیاری از حقایق و ارزش ها را در قالب اسطوره بیان می کند. جنبه ی نمادین اعداد از جمله همین اسطوره های بشر بوده است؛ ارسطو بر این عقیده بود که عدد منشأ همه چیز است و هر چیزی را که بتوان آن را شناخت دارای عدد است زیرا نمی توان بدون عدد چیزی را درک کرد. طبیعت ساختار بدنی انسان و جانوران بر پایه عدد است هنر خصوصاً موسیقی، نقاشی، مجسمه سازی براساس ریاضیات و ارقام است. اهمیت پژوهش حاضر در این است که حروف و اعداداز دیرباز در راستای دستیابی به قوانین طبیعی و پی بردن به اسرار آفرینش و نظام آن به کار گرفته شده است و همچنین انسان های دوران باستان بنابر علم و آگاهی که نسبت به اعداد داشتند آن را سعد یا نحس می شمردند. در ایران باستان به این امر توجه زیادی داشته اند و گاهی عددی در تبادل با فرهنگ های دیگر خصوصیات و ویژگی های یکسانی به خود می گرفته است. در این مقاله که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و دیجیتالی به نگارش پرداخته به جنبههای اسطوره ای و نمادین اعداد (صفر تا پنج) در ایران پرداخته شده است؛ در اقوام کهن ایرانی، اعداد فق ط برای شمارش نبودند، بلکه با نمادها ارتباط تنگاتنگی داشتند. این اعداد و ارقام نه تنها با توانایی های بشر در ارتباط هستند بلکه از همان ابتدا به عنوان مقدسات مورد توجه بوده اند.

عدد، رقم، اسطوره، نماد، ایران باستان