حسن نظری - دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات

اگر جهانی شدن را یگانه شدن بدانیم پس عوامل مختلفی در طول تاریخ وجود داشته اند که جهان کنونی را به این سمت به پیش برده اند و قطعا نمی توان تنها یک یا چند عامل خاص را در نظر داشت چه که اگر غیر از این باشد برای جهان سرنوشت ،امکان یا امکانات دیگری هم می توان متصور شد.اگر پرسش ما این باشد چرا جهان به یکی از آن جهات دیگر نرفت ؟به نوعی پاسخ یا پاسخهایی که بر خواهیم شمرد و می توانند پاسخ به این پرسش باشند که چرا جهان به سمت جهانی شدن یا یگانگیرفت .رابرتسون نظریه پرداز عمده ی جهانی شدن چنین میگوید:طی تاریخ عوامل مختلفی جهان را به سوی یگانه شدن به پیش برده اند و جهان به شیوه های متفاوتی «ممکن بود» یگانه شود .ادیان بزرگ،امپراطوریها،اتحاد ملت ها،سلطه ی جهانی یک شرکت فرا ملیتی ،غلبه ی پرولتاریای جهانی و قالبهای دیگر هر یک «ممکن بود» جهان را به مکان واحد تبدیل کند.از قرن پانزدهم به این سو که در میان دانشوران غرب به «تحول بزرگ» معروف شده است،تحولی که جامعه ی فئودالی اروپا را به سوی جامعه سرمایه داری سوق داد،نیروی پویایی عمده ی جهان است..به تعبیر بسیاری از نظریه پردازان از جمله گیدنز جهانی شدن تنها پدیده ی اقتصادی نیست و همچنین نباید آن را لزوما با پیدایش یک ن«نظام جهانی» شدن تنها پدیده ی اقتصادی نیست و همچنین نباید آن را لزوما با پیدایش یک واقع تغییر شکل زمان و مکان است .پس به تعبیری جهانی شدن را میتوان به عنوان تشدید روابط اجتماعی جهانی تعریف کرد ؛همان روابطی که موقعیتهای مکانی دور از هم را چنان به هم پیوند می دهد که هر رویدادمحلی تحت تأثیر رویدادهای دیگری که کیلومتر ها با آن فاصله دارد.شکل می گیرد.و برعکس.اما جهانی شدن ابعاد و شاخص هایی از جمله سر مایه داری ،صنعت گرایی،وجود دولت ملت و قدرت نظامی و وسایل مهار خشونت را بر شمرده اند.اما به نظر می رسد جهانی شدن با همه ی شتاب خود مخالفانی هم دارد

جهانی شدن،یگانگی ، مدرنیته،انقلاب اطلاعات،سرمایه داری جهانی،دهکده جهانی