محمدمهدی صادقی - دانشجوی دکترای مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، ایران

در این مطالعه، میزان جذب دی اکسید کربن با استفاده از شبکه های آلی فلزی مختلف مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. با توجه به مقالات موجود و گزارشات داده شده که در واحدهای مختلفی بود، مقایسه را در دو قسمت انجام دادیم، ابتدا جاذب MOF-5 را که به روشهای مختلف، سنتز و نامگذاری شده مقایسه می کنیم،. برای این کار در قدم اول داده های مربوطه را استخراج کرده و آن را رسم کردی،. داده های اولیه در محدوده فشاری 40-0 بار آورده شده است. تعدادی از مقادیر بدست آمده در محدوده فشاری پایین بودند که به منظور مقایسه کلی ابتدا در محدوده فشاری 5-0 بار آورده شده و سپس در محدوده 1-0 بار آورده شده است که بسیاری از داده ها در این محدوده بودند. در ادامه به مقایسه ایزوترمهای با دسته ای دیگر از جاذبهای MOF پرداختیم. همچنین این جاذب ها را با جاذبهای پایه کربنی مثل COF ها نیز مقایسه کردیم. در مورد مقایسه جذب شونده ی دی اکسید کربن با جاذب MOF-S مشخص شد که در این محدوده جاذبهای MOF-5 و Reflux و MOF-5-IT-A دارای کمترین درصد جذب هستند و جاذبهای AC-1 و MAX-3 دارای بیشترین درصد جذب هستند. همچنین در مطالعه ی ایزوترم جذب با دسته ای دیگر از جاذبهای MOF مشخص شد که جاذب k-Sod-ZMOF دارای بیشترین مقدار جذب در بین این جا ذب ها و ZiF-8 دارای کمترین مقدار جذب است و همه جاذب های MOF ذکر شده در شکل دارای مقدار جذب بیشتر ZIF-8 هستند. نهایتا با مقایسه ی این جاذب با جاذبهای پایه کربنی COF مشخص شد که میزان جذب در فشار پایین برای جاذبهای MOF همچنان بیشتر از است.

شبکه های آلی فلزی، جا ب های پایه کربنی، دی اکسید کربن