مهدی بایرامی آتشگاه - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
حمید احمدی - استادیاردانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
محمدعلی لطف اللهی یقین - استاددانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز

اتصالات لوله ای از حساسیترین بخشهای یک سکوی فراساحلی هستند. عدم دقت کافی در طراحی این المانها خسارات جبران ناپذیری به کلی سازه وارد خواهد کرد. در این پژوهش، پس از تشکیل تابع حالت حدی، تحلیل قابلیت اعتماد مرتبه اول به منظور تعیین احتمال تجاوز بار محوری از مقاومت استاتیکی اتصال Y به کار گرفته شده است. روش قابلیت اعتماد مرتبه اول برای تعیین حساسیت احتمال شکست نسبت به متغیرهای تصادفی، روشی کارامد و موثر می باشد. در این پژوهشی، میزان حساسیت احتمال شکست اتصال نسبت به تغییر پارامترهای احتمالاتی مربوط به ضریب بار عضو اصلی اتصال (Qf)، در آیین نامه APIRP2A-WSD ویرایش ۲۱ و ۲۲ مقایسه شده است. با توجه به این که ضریب بار عضو اصلی اتصال مؤلفه ای از ترم مقاومت تابع حالت حدی است، لذا انتظار می رود افزایش میانگین بایاس آن، منجر به کاهش احتمال شکست اتصال شود. بادر نظر گرفتن سطح ایمنی هدف، می توان از نتایج این پژوهش برای طراحی اتصالات لوله ای Y استفاده کرد.

قابلیت اعتماد/تحلیل حساسیت /اتصال لوله ای /احتمال شکست /عدم قطعیت