اصلاح نخهای پشم جهت بهبود رنگ پذیری آنها

استفاده از رنگزاهای طبیعی بدلیل سازگاری با محیط و خواصی مانند ضد باکتری امروز بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مشکل استفاده از این رنگزاها راندمان رنگرزی پایین آنها است. استفاده از مواد طبیعی با ایجاد گروههای فعال و روی آن ها سوار افزایش جذب رنگ بر روی کالای پشمی میشود. کیتوسان با خواصی نظیر زیست سازگاری وضد باکتری بودند، در زمینه نساجی به منظور بهبود قابلیت رنگرزی استفاده میشود. در این تحقیق نخهای پشمی ابتدا بطور جداگانه بوسیله کربنات سدیم و همچنین کربنات سدیم و بعد از آن اسید فرمیک عمل شدند. هر دو دسته از نمونه ها با محلول 0/5% و 1% میتوسان پوشش داده شدند. نمونه ها پس از خشک شدن توسط گیاه میخک به مقدار 500 % و به روش همزمان و در حضور دندانههای فلزی مختلف و همچنین اسیدهای مختلف رنگرزی شدند. مقادیر L* و a* و b* توسط دستگاه اسپکتروفتومتر انعکاسی و همچنین ثبات شستشویی نمونه ها نیز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پوشش دهی نخهای پشمی با کیتوسان بدلیل ایجاد گروههای فعال بر روی پشم سبب افزایش جذب رنگ می شود. همچنین ثبات شست وشوی نمونه ها عمل شده با کیتوسان متوسط است و مقدار آن تقریباً صفر می باشد. استفاده از سولفوریک اسید در رنگرزی نیز می تواند موجب بهبود ثبات شست وشوی نمونه های پشمی پوشش داده شده با کیتوسان شود.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، پشم ، رنگزای طبیعی ، میخک