کیفیت تجلی تعامل انسان و اقلیم در معماری بافتهای کهن ایران؛ مطالعه موردی: بافت کهن شهر شیراز
محل انتشار: کنفرانس ملی مدیریت کلانشهر با رویکرد محیط زیست
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 571
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MMCONF01_016
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395
چکیده مقاله:
فهم و شناخت صحیح اقلیم در جهت ایجاد نسبت درست با آن در زندگی، امری است که میتواند بسیاری ازمشکلات امروز دنیای علم از جمله مشکلات زیست محیطی را حل نماید. مشکلاتی که معمولاً از طریق –نگرشها و ساز و کارهای نادرست در حیطه علوم از جمله معماری پدیدار شده است. فرضیه این مقاله بر این امر استوار شده که نحوهی معماری بافتهای کهن در ایران بر اساس همسازی با اقلیم و طبیعت بوده و به همیندلیل استمرار زندگی در آنها ممکن شده است. لذا شناخت این معماری نه تنها میتواند به ایجاد رابطهی صحیح تعاملی انسان با مکان زندگی، جغرافیا و اقلیمش منجر گردد بلکه میتواند به شناخت دقیقتر خود اقلیم نیز کمکنماید. روش تحقیق در این مقاله روش استدلال منطقی و روش ترکیبی با استفاده از نمونه موردی میباشد. نتایج این تحقیق، نحوه نگرش صحیح برای پایدار کردن و استمرار زندگی را متذکر شده و بیان مینماید که یک فضای مصنوع در صورتی میتواند سرزندگی خود را حفظ نماید که بتواند ساختاری مانا در عین پویا همچون ساختار طبیعت و اقلیم و بوم خود داشته باشد و شاخصههای بومی و جغرافیایی خود را بازشناسد و در خود به تمامی بروز دهد؛ بنابراین نه تنها انتقال معماری از جایی به جای دیگر به صورت تقلیدگونه ناثواب و نارواست و آداب و فرآیندی ویژه میطلبد، بلکه طراحی و ساختوساز نیز در هر بومی، نیازمند رعایت سازوکار اقلیمی میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم اختیاری
عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :