سیدمحمد موسوی - مدرس دانشکده مهندسی پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
عمران محمدی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
حشمت عرفانی - دانشجوی کارشناسی ارشد کارآفرینیMBAدانشکده مهندسی پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
حسام عارف خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حملونقل، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
حسن محمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

در دنیای پویای علمی امروز، تولید دانش و فناوری در دانشگاه ها، اهمیت و سرعت بسیار بالایی پیداکرده و سرمایه گرانبهای تفکر و خلاقیت جوامع را به سمت خود جذب نموده است. استفاده بهینه و سودمنداز این سرمایه درگرو ارتباط کارای دانشگاه و صنعت میباشد که سود نهایی این ارتباط به خود جامعه برمیگردد. در دنیای واقعی و به ویژه در کشورهای رو به توسعه، فرآیند این تعامل دچار نارسایی های مهم و قابل تأمل است که راه را برای تحقیقات علمی باز نگاه داشته است. در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع ارتباط دانشگاه و صنعت، با استفاده از روش تحقیق فرا تحلیلی پیشینه ادبیات این ارتباط مطالعه شده است. هدف اصلی این تحقیق ارائه مدلی مفهومی و کاربردی برای مدیریت این فرآیند تعاملی می باشد. همچنین شاخص های مؤثر بر کارایی ارتباط دانشگاه و صنعت برای هر دو طرف درگیر در این فرایند دسته بندی شده و در قالبی منظم بر پایه کانالهای تعامل این دو نهاد ارائه میگردد. در انتها نیز راهکارهایی برای بهبود ارتباط و تحقیقات آتی مطرح میشود

ارتباط دانشگاه و صنعت، انتقال دانش و فناوری، مدل مفهومی، شاخصهای ارزیابی