اکبر بنوره - دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
مهرداد حسنقلی پوریاسوری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرانزلی

عوامل بیماری زا، تقریبا در تمامی منابع آبی مورد استفاده برای تکثیر و پرورش آبزیان وجود داشته و موجب ایجادمشکلات و بیماری های فراوانی در ماهیان می شود. در ایران، در اغلب مراکز تکثیر و پرورش ماهی هنوز هم از مالاشیت سبزجهت کنترل قارچ زدگی تخم و لارو ماهیان استفاده می شود. در این تحقیق اثر پراکسید هیدروژن در میزان بازماندگی و همچنین تاثیر آن بر میزان رشد لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن با نتایج تیمارهای سبز مالاشیت و تیمار شاهد مقایسه شد تا بهترین و موثرترین غلظت پراکسید هیدروژن جهت جلوگیری از گسترش قارچ زدگی و افزایشبازماندگی لاروهای قزل آلای رنگین کمان تعیین شود پراکسید هیدروژن با سه غلظت 150ppm ،100ppm ،50ppm مالاشیت سبز با غلظت0/5ppm غلظت متعارف کارگاه و شاهد بدون اعمال تیمار دارویی به عنوان تیمارهای انجام تحقیق استفاده شدند. تیمار های پراکسید هیدروژن به صورت یک روز در میان در حمام های 30 دقیقه ای و تیمار سبز مالاشیت به صورت دو باردر هفته انجام شد. میانگین تلفات لاروها در تیمار مالاشیت سبز از تمام تیمارها کمتر بوده و میزان تلفات در تیمارهای پراکسید هیدروژن نیز اندک و نزدیک به تلفات ناشی از مالاشیت سبز بوده و هیچگونه اختلاف معنی داری بین آنها و سبز مالاشیت مشاهده نشد p>0/05 اما تیمار های مالاشیت سبز و پراکسید هیدروژن با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند p≤0/05 که نشان دهنده امکان جایگزینی مالاشیت سبز با پراکسید هیدروژن می باشد. همچنین تغییرات رشدی لاروها نیز بر حسب میزان رشد ویژهS.G.R بررسی شد و هیچگونه اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد و به عبارت دیگر پراکسید هیدروژن فاقد اثرات بازدارندگی رشد تشخیص داده شد

پراکیسد هیدروژن، قزل آلای رنگین کمان، قارچ زدگی، سبز مالاشیت