همگامسازی اقلیم، توسعهی پایدار و محیط زیست در پرتوی طراحی معماری نمونهی کاربردی؛ مجموعهی تفریحی- فرهنگی پاریز در استان کرمان

گروههای مختلف در جامعه، نیازمند آنند که به آنها اجازهی ماندن در فضاهایی که با آن آشنا هستند داده شود و همچنین امکان حضور در گروههای مختلف اجتماعی، تا منزوی نشوند. امروزه فضاهای شهری به بهترین وجهی میتوانند، نقش مراکززندگی جمعی را ایفا کنند و در این مکانها توفیق ملاقات دست میدهد. با نگاهی کوتاه به محلات و فضاهایی از شهر در خصوص تواتر زمانی استفاده از آنها، مشاهده میشود که متأسفانه در ساعاتی از روز بسیار شلوغ ولی در ساعات دیگر، متروکه وبلااستفاده افتادهاند و کمتر فضایی را میتوان در سطح شهر پیدا نمود که در طول روز و شب از سرزندگی متعادلی برخوردار باشد. بنابراین طراحی چنین مجموعهای که کمبود آن نیز مشهود است، ضروری میباشد. یکی از دلایل انتخاب این مجموعه در منطقهی پاریز، مجاورت آن با مناطق صنعتی مهم کشور (مس سرچشمه و سنگآهن گلگهر سیرجان) است که میتواند باعثجذب توریست شود که سهم درآمد حاصل از این صنعت، به عنوان یکی از اصلیترین شاخههای اقتصادی در بسیاری ازکشورهای دنیا انکارناپذیر است، از اینرو توجه بیشتر به این مسأله که بحث درآمدهای غیرنفتی، پایهی سیاستهای اقتصادی آنرا در سالهای اخیر تشکیل داده است ضرورت مییابد، به خصوص در مورد استان کرمان که جاذبههای متعدد و متنوعی از فرهنگ و تاریخ در خود جای داده است، میتوان با ایجاد امکانات مناسب رفاهی– تفریحی، زمینهی لازم جهت جذب جهانگردان بیشتر و شکوفایی این صنعت را فراهم نمود

کلیدواژه ها:

تفریح و تفرج ، فرهنگ ، معماری اقلیمی ، توسعهی پایدار