احمد قاسمی قلعه بهمن - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان
رضا امینی نژاد - دانشجوی دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان

پلیمرها و نانوکامپوزیتهای پلمیری به دلیل داشتن ویژگی هایی مختلف، به طور گسترده در بسیاری از صنایع مختلف از جمله نظامی، هوانوردی دو فضایی و غیره کاربرد دارند. در طی چند سال اخیر، انواع مختلفی از مواد خود ترمیم بصورت خود به خودی و غیر خود به خودی با استفاده از تکنیک های مختلفی برای کاربردهای بسیاری ساخته شده ند. تلفیق ویژگی مناسب در داخل این مواد هوشمند، مکانیزم ترمیم که بواسطه تخریب یا گسیختگی ایجاد شده را میسر می کند. هدف از هوشمند سازی این مواد افزایش طول عمر و کاهش هزینه های تعمیر قطعات مورد استفاده در صنایع می باشد. چالش اصلی در طراحی مواد خود ترمیم شناسایی آسیب به صورت خودکار و سپس ترمیم آن می باشد. بدین منظور روشهای مختلفی تاکنون مورد پژوهش قرار گرفته اند. یکی از روش های خود ترمیمی روش کپسوله سازی عامل ترمیم در کپسولهایی با ویژگی هایی خاص می باشد که در این مقاله برخی از مطالعات صورت گرفته از انواع مختلف نانوکامپوزیتهای پلیمری ارائه می گردد.

نانوکامپوزیت پلیمری، خود ترمیم، میکروکپسول