کاربرد الگوریتم ژنتیک در مکان یابی بهینه واحدهای اندازه گیری فازوری با قید مشاهده پذیری کامل و در نظر گرفتن از دست رفتن خط

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: سومین کنفرانس ملی و اولین کنفرانس بین المللی پژوهش هایی کاربردی در مهندسی برق، مکانیک و مکاترونیک
  • کد COI اختصاصی: ELEMECHCONF03_0078
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 684
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهدی افروزه

دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر موسسه آموزش عالی پیام گلپایگان، گلپایگان، ایران

علی اصغر قدیمی

دانشکده فنی مهندسی، گروه برق دانشگاه اراک، اراک، ایران

علی رضا افشاری مقدم

دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر موسسه آموزش عالی پیام گلپایگان، گلپایگان، ایران

سعید شاهرضایی

دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر موسسه آموزش عالی پیام گلپایگان، گلپایگان، ایران

چکیده

امروزه در سیستم های قدرت به دلایل مختلف از جمله خطی سازی معادلات تخمین حالت و بهبود سرعت سیستم های کنترلی و حفاظتی از واحدهای اندازه گیری فازوری (PMU) استفاده می شود. همچنین از مسائل مهم این روزهای سیستم های قدرت بدست آوردن اطلاعات صحیح و به روز از جای جای سیستم است. بهینه سازی تعداد و مکان این تجهیزات با توجه به قیمت های بالای آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مسئله تخمین حالت سیستم قدرت در صورتی که این واحدهای اندازه گیری در جای بهینه خود قرار گیرند، بخوبی می تواند نتایج مطلوبی را با توجه به تعداد حداقل آنها بدست آورد یا اصطلاحاً جایابی بهینه آنها را به منظور داشتن حداقل خطای تخمین به دنبال دارد. در این مقاله واحدهای اندازه گیری فازوری در قالب یک مسأله بهینه سازی، در یک شبکه متعارف قدرت با استفاده از الگوریتم ژنتیک 3(GA) در حضور و عدم حضور مرسوم باس تزریقی صفر خطوط انجام شده است. در پایان، عملکرد روش ارائه ده با ارائه ی قید از دست رفتن خط 2(LOL) بر روی شبکه 30، 14 و 57 با سه IEEE استاندارد مورد بررسی قرار گرفته است. خروجی به دست آمده از الگوریتم طی تکرارهایی با دیدگاه فنی و محیطی نیز ارزیابی می گردد، سپس در انتها با مقایسه نتایج بدست آمده از روش پیشنهاد شده با سایر روش های متعارف کارایی مدل مورد نظر ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها

الگوریتم ژنتیک، جایابی بهینه، واحدهای اندازه گیری فازوری، سیستم موقعیت یاب جهانی، رویت پذیری، از دست رفتن خط

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.