عاطفه آریامنش - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
نگار طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

هنر عثمانی در ابتدا سبک منحصر به فرد خود را نداشت و بیش تر برگرفته از هنر ایرانی و بیزانسی بوده است. مساجد عثمانی از نخستینالگوی اصلی که از قلب کشورهای اسلامی بر می خواست پیروی می کرد. اصیل ترین نوع معماری مساجد عثمانی مربوط به مساجدیمعکوس طراحی شده بودند. در این پژوهش سعی گردیده نحوه ی شکل گیری مساجد عثمانی، سیر تحول و فرایند T است که به صورتتکاملی در مساجد عثمانی مورد بررسی قرار گیرد تا نحوه ی قرارگیری عناصر در کنار هم مشخص شود و در نهایت به ساختار کلی ازمساجد عثمانی برسیم. این نتیجه حاصل شد که میتوان دوران تکامل معماری مساجد عثمانی را به چهار مرحله تقسیم نمود در طول دورانمساجد عثمانی با تحولاتی رو به رو بوده است. سوالی که در این پژوهش به دنبال پاسخ آن اطلاعاتی گردآوری شده این است که آیامساجد عثمانی از ابتدا الگوی مشخصی داشته اند و یا به تدریج شکل گرفته اند؟ همچنین برای ساخت مساجد عثمانی در طول دوران ازفضاهای مربع و مستطیل شکل استفاده شده است این امر درست بر خلاف فضاهای منحنی در کلیساهای بیزانس است. بنابراین می توانبه این امر اشاره کرد که این مساجد در پی هویت مستقل و منحصر به فرد بوده اند و این نیز پاسخ و نتیجه پژوهش حاضر را مطرح می کندکه مساجد عثمانی از ابتدا الگوی مشخصی داشته اند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به صورتکتابخانه ای می باشد. در این پژوهش نمونه هایی از مساجد عثمانی در دوره های متفاوت بررسی شده تا بتوان با مقایسه ی آن ها به سیرتکاملیشان پی برد که این نمونه عبارتند از مسجد علاءالدین، مسجد اورخان غازی، مسجد جامع یا مسجد سبز، مساجد بایزید اول و دوم ومسجد شهزاد

معماری اسلامی، دوره عثمانی، ساختار مساجد