بررسی مساکن روستایی پایدار نواحی جلگه ای گیلان و مقایسهبین مساکن سنتی و امروزی روستایی با استفاده از روش AHP

با پیشرفتهای صنعتی، افزایش جمعیت و گسترش رفتوآمد میان شهرها و روستاها و رواج وسائل ارتباط جمعی، با بررسی ساختوسازهای روستایی دوران معاصر با نمونههای متعددی از طرحها یا ساختمانهای روستایی ساخته شده مواجه میشویم که دچار انواع نابسامانی در طرح، انتخاب سیستم ساختمان، اندام ها، عناصر عملکردی و کیفیت ساخت و اجرا است، نابسامانیهایی که در هنگام بهره برداری ساکنان به شدت بروز پیدا میکند و موجب ناخورسندی آنان و همچنین عامل به وجود آمدن شرایط نامناسب اجتمتاعی، باعت ناخوشنودی است بخشی از این نابسامانیها که آثار آن در مرحله مرحله بهره برداری بیشتر نما یان میشود . بیتوجهی یا ک توجهی به اهداف و اصول صرفه جویی در مصرف انرژ ی و طراحیهمساز با محیط و اقلی است که علاوه بر پیامدهای اقتصادی، تاثیر چشمگیری بر سطح آسایش و بهداشت ساکنان میگذارد و از لحاظ اجتماعی بر آداب، رسوم ، سنن و روش زندگی روستاییان موثر خواهد بودش این ابعاد از تاثیرگذاریها، در نهایت پایداری را دچار خسران مینماید و در پی آن روستا متضرر خواهد شدش توسعه پایدار روستایی با رویکردهای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی، در صورت تجمیع تمامی ابعاد روستا میسر خواهد بود. در این پایان نامه که بتا مطالعات و بررسیهای لازم و اسناد موجود در دسترس تالیف شده است، ویژگی های اقلی شناسی مساکن بومیمنطقه مورد بررسی قرار خواهند گرفت و با استفاده از روش AHP و شاخص های موجود مقایسه لازم میان مساکن بومی و مساکن امروزی روستایی صورت میگیرد. در این مقایسه مساکن سنتی با توجه به نتیجه مقایسات زوجی شاخص های پایداری از وضعیت بهتری برخوردار بودند، اما کاملا مطلوب نبوده و نیاز به بازنگریهایی وجود دارد که در بخش پیشنهادات به آن اشاره شد.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، سازگاری محیطی ، تحلیل سلسله مراقبتی AHP معماری بومی ، شما ایران ، اصول فنی ساخت و ساز ، مشارکت محلی