تحلیلی بر اصول طراحی مجتمع فرهنگی توریستی با رویکرد بوم گرایی

توجه به جذب توریسم و مسافر چه از نوع داخلی باشد و چه از نوع خارجی یکی از ضروریات کشوری است که یکی از ده کشور دارای شرایط جذب هزاران گردشگر را در جهان دارد اما بنا به دلایل مختلفی هنوز در این راه کاملاً موفق نبوده است. امروزه پدیده گردشگری و جذب توریسم،به لحاظ درآمد زایی فراوان آن،بسیاری از کشورهای جهان را بران داشته است که سرمایه گذاری زیادی را به این بخش اختصاص دهند. جلب و جذب گردشگر به منظور بازدید از مکان های دیدنی و آثار ملی و باستانی به سرمایه گذاری بسیاری را در زمینه آماده سازی مکان های مورد بازدید،احداث جاده های مطلوب قابل دسترسی،هتل های چندستاره،وسایل نقلیه مناسب و نظایر اینها نیازمند است.اما در این میان از بین انواع مختلف گردشگری،اکوتوریسم وجذب گردشگرانی که به منظور دیدن مناظر طبیعی به منطقه مسافرت می کنند با کمترین سرمایه گذاری نسبت به سایر انواع گردشگری میسر می گردد. طبیعت گران به دلیل دلبستگی به طبیعت با حداقل امکانات و تجهیزات به گشت و گذار و تفرج در طبیعت می پردازند و از مواهب الهی موجود در عرصه های طبیعی و مناظر زیبا و متنوع و آرامش بخش بهره مند می گردند.این پژوهش بدنبال تحلیلی بر این موضوع است که چگونه می توان با استفاده از توجه به رویکرد بوم گرایی در مناطق مختلف زمینه را برای جذب کردشگر بیشتر مهیا نمود؟

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بوم گرایی ، مجتمع فرهنگی ، معماری بوم گرایی