رضا ارزانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت - دانشگاه پیام نور
کمال سادات اسیلان - دانشیار گروه زراعت دانشگاه پیام نور تهران، ایران

از دیدگاه جهانی پس از آب و هوا پوسته خاک سومین جزء عمده محیط زیست انسان تلقی می شود آلودگی خاکهای کشاورزی به عناصر سنگین یک مشکل عمده زیست محیطی می باشد که میتواند کمیت و کیفیت تولیدات گیاهی را تحت تاثیر قرا ردهد که در نهایت منجر به آسیب رساندن به موجوداتی که از گیاهان استفاده می کنند می شود. انباشت مواد سمی نظیر مواد سنتزی آلی و فلزات سنگین در زنجیره غذایی و در بدن انسان می تواند اثرات منفی زیادی بر روی سلامتی انسان بگذارد برخی از آنها نظیر کبالت، مس، کروم، آهن، منگنز، نیکل و روی برای سلامتی گیاهان و جانوران ضروری می باشد ولی با این حال چنانچه مقدار این فلزات از حد مشخصی بیشتر شود می تواند سمی عمده ای بر روی ارگانیسمها بگذارد و حتی می تواند مرگبار باشد آلودگی حاصل از فلزات سنگین، نسبت به سایر آلودگیها این مشکل را به وجود می اورد که می تواند برای یک مدت نامحدودی یک منطقه را آلوده نماید و این به دلیل می باشد که آنها قابل تجزیه شدن نیستند این فلزات بر روی تمامی گروه ارگانیسمها، اکوسیستمها و حتی بر روی فعالیت میکروبی تاثیر سوء می گذارد. این فلزات بر ریو تمامی گروه ارگانیسم ها اکوسیستمها و حتی بر روی فعالیت میکروبی تاثیر سوء می گذارد. واژه گیاه پالایی پیشوند یونانی phyto به معنی گیاه و پسوند لاتین remediation به معنی پالایش یا حفظ به مجموعه متنوعی از تکنولوژی ها بر پایه گیاه و میکروارگانیسم که یا بطور طبیعی از گیاهان موجود یا بطور ژنتیکی از گیاهان مهندسی شده برای پالایش آلانیده های محیط زیست از قبیل فرزات سنگیین، عناصر کم مصرف، ترکیبات آلی و رادیکواکتیو در خاک یا آب استفاده می کنند. . خانواده های گیاهی مناسب گیاه پالایی عبارتند از خانواده ای براسیکاسه، کاسنی، فرفیون، گوجه فرنگی، آفتابگردان و عغیره.

گیاه پالایی، فلزات سنگین، میکروارگانیسم، آلاینده ها، مواد سمی