آیدا میرباقری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
ژیلا دانشور عامری - استادیار گروه مدیریت کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران

استقبال مصرف کنندگان ایرانی از برنجهای وارداتی هندی و پاکستانی به سبب تشابه کیفی با ارقام ایرانی قیمت پایین و بسته بندی مناسب زراعت برنج در ایران را با چالش مواجه کرده است در این میان ساختار شالیزارها به سبب کوچک و نامنظم بودن قطعات، عدم وجود راه ارتباطی مناسب عدم سیستم زهکشی و کانالهای آبیاری مانع بزرگی را بر سر راه مکانیزه کردن کشت مدیریت مزرعه و در نهایت افزایش عملکرد برنج می باشد از این رو به بررسی عوامل محدود کننده طرح تجهیز اراضی با هدف افزایش بازدهی با تکنیک تجزیه و تحلیل چند معیاره AHP پرداخته شده داده های پیمایشی به صورت تصادفی از 100 بهره بردار گیلان جمع آوری گردید. براساس نتایج تحقیق عوامل فرهنگی و سپس عوامل اجتماعی به عنوان محدود کننده ترین عوامل در پذیری روشهای مدرن شالیزاهای توسط شالیکارن معرفی گردید.

برنج، تجهیز اراضیف تجزیه و تحلیل چند معیاره، گیلان، ایران