تعریف یک سناریوی کاربردی و اقتصادی جهت بهینه سازی انرژی در واحد پایدارسازی میعانات کلیه پالایشگاه های گازی پارس جنوبی (مطالعه موردی: فازهای 17 و 18)

یکی از مهم ترین موارد مورد توجه، حفظ انرژی در طراحی یک واحد شیمیایی می باشد. تعیین کمترین مقدار انرژیگرمایی و سرمایی مورد نیاز یک پروسه از اصلی ترین محاسبات برای تعیین مقدار ذخیره انرژی است. در واحد پایدارسازی میعانات گازی فازهای 17 و 18 ، میعانات طی دو مرحله، گاز حاصله از پالایش میعانات را در کمپرسورهای K-101 A/B-103) فشرده و سریعا در کولرهای هوایی خنک می کنند. کولرهای هوایی که عمدتا به منظور کندانس بخاربالاسری در برج های تقطیر بکار برده می شوند، با توجه به اختلاف دمای جریان ورودی و خروجی و دبی بالای جریان بخار بالا سری، این کولرها اولا دارای ابعاد بسیار بزرگ بوده و با مصرف بالای برق و هزینه تعمیر و نگهداری همراه می باشند که سالانه هزینه های زیادی از این طریق به این واحد تحمیل می گردد. در این نوشتار انتگراسیون انرژی با هدفبهینه سازی مصرف انرژی، اصلاح شبکه تبادل گرهای گرمایی و بازگشت سرمایه صورت گرفته است. بر اساس داده هایعملیاتی، مصرف برق در این کولرهای هوایی بسیار بالاست که ما می خواهیم بدون استفاده از انرژی مستقیم برق و تنها باتکیه بر امکانات موجود در فرآیند، عملیات چگالش بخار بالا سری را انجام دهیم. بر اساس نتایج بدست آمده از طراحیبهینه سازی، با اعمال انتگراسیون انرژی در این واحد عملیاتی علاوه بر حذف کولرهای هوایی و استفاده از مبدل هایحرارتی به جای آن ها، میزان توان الکتریکی بازیافت و شبکه مبدل های گرمایی این واحد با حداقل هزینه سرمایه گذاریاصلاح می شود. پس از چندین شبیه سازی و بررسی فرآیند مشخص گردید که جریان خوراک ورودی به واحد پایدارسازیعامل مطلوبی برای انتگراسیون می باشد و می تواند نیاز سرمایشی در بالای برج پایدارسازی را رفع نماید که در این صورتدیگر نیازی به استفاده از کولرهای هوایی نبوده و 100 درصد از مصرف برق در این تجهیز جلوگیری بعمل خواهد آمد. ازطرفی هزینه تعمیر و نگهداری آن نیز از فرآیند کسر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انتگراسیون انرژی و حرارتی ، کولرهای هوایی ، شبکه مبدل حرارتی ، واحد پایدارسازی میعانات گازی