تبعیض و موانع اشتغال زنان در حقوق ایران

تمایل روز افزون زنان به اشتغال را می توان نتیجه تغییرات هویتی زنان و دو عامل موثر بر آن دانست. زنان شاغل به دلیل سنگینی ایفای نقش های متعدد خانگی و اجتماعی، به الگوی کار جنسیتی معترض بوده و مفهوم «برابری» به معنای تشابه نقش ها رفته رفته در ذهن آنان ارزشمند تلقی می گردد. هدف از این مقاله بررسی موانع اشتغال و اصل عدم تبعیض شغلی زنان از نظر حقوقی در ایران بوده است. این مقاله با مطالعات کتابخانه ای و مراجعه به اسناد معتبر گردآوری شده است. در نتیجه، اگر بتوان مردان را به ایفای نقشی برابر با زنان در کارهای خانه تشویق کرد، می توان شاهد حضور بیشتر زنان در عرصه فعالیت های اجتماعی و شغلی بوده و از نیروی عظیم کار آن ها بهره برد که در نهایت هم سطح درآمد خانوارها را بدین شکل بالا برد و هم در نهایت موجبات رشد و توسعه اقتصادی کشور را فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، عدم تبعیض ، فعالیت های اجتماعی