بررسی نقش تعدیل گرخودکارآمدی شغلی بررابطه میان مدیریت استعدادوعملکردکارکنان دانشگاه محقق اردبیلی

هدف این پژوهش بررسی نقش تعدیلگر خودکارامدی شغلی دررابطه بین مدیریت استعدادها و تمایل به عملکرد فردی دربین کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی است تاازاین رهیافت جایگاه مباحث رفتاری درحوزه عملکردی فردی تبیین گردد دربخش جمع اوری کمی اطلاعات ازپرسشنامه که درضمیمه وجوددارد استفاده شده است براساس بررسیهای انجام شده و انجام ازمون ضریب همبستگی پیرسون تمامی متغیرها بصورت دوبه دو بایکدیگر دارای روابط مستقیم و معناداری هستند و بیشترین اثرات روی متغیر عملکرد کارکنان می باشد و تاثیر متغیر ها برروی یکدیگر اثری روی فرضیه اصلی ندارد و تمام فرضیه های تحقیق تایید شده اند و همچنین اثرمستقیم و غیرمستقیم فاکتورهای مورد بررسی اعم ازخودکارامدی شغلی و مدیریت استعدداد و عملکرد کارکنان برروی یکدیگر و همچنین خودکارامدی به تنهایی بررابطه بین مدیریت استعداد و عملکرد کارکنان طبق مدل استنباطی پژوهش احراز شده است