مهسا پناهی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی، دانشگاه یزد
محمدتقی دستورانی - دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
حسین مختاری - دکتری، پژوهشکده مناطق خشک و بیابانی / دانشگاه یزد

امروزه کمبود آب در جهان یکی از اساسی ترین مشکلاتی است که زندگی بشر را تحت الشعاح قرار داده است. این مشکل بیش از همه مناطق خشک و نیمه خشک را تحت تاثیر قرار می دهد. کشور ایران با قرار گرفتن در کمربند خشک جهانی بیش از بسیاری از ک‏شور ها با مسئله بحران آب روبروست. لذا تعیین اجزای بیلان آبی و محاسبه مقدار تلفات آب از حوزه در مناطق خشک یکی از راهکارهای موثر در مدیریت منابع آب با توجه به شرایط کمبود آب می باشد.در تحقیق حاضر اقدام به مقایسه 6 روش برآورد تبخیر و تعرق و مقایسه آن ها با روش فائو پنمن مانتیث به عنوان روش مورد پذیرش توسط اکثر متخصصان هیدرولوژی گردید. نتیجه این پژوهش نشان داد که مناسب ترین روش برای محاسبه تبخیر و تعرق مرجع بعد از روش فائو پنمن مانتیث، روش سازمان عمران آمریکا (ASCE ‏) می باشد و روش های هارگریوز _ سامانی( 1985 ‏) و تابش فائو 24 ‏به ترتیب برای محاسبه تبخیر و تعرق در حوزه مورد نظر مناسب نیستند

تبخیر و تعرق مرجع، فائو پنمن مانتیث، تلفات اب، مناطق خشک و نیمه خشک