پرویز غضنفری - دانشکده علوم پایه، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
معصومه طاهری - کارشناس ارشد، زمینشناسی اقتصادی

آوج در جنوب استان قزوین واقع شده است. گستره مورد بررسی، با توجه به ویژگیهای زمین شناسی، سنگ شناسی و ساختمانی، بخشی از پهنه ایران مرکزی است. بازالتهای جوان وابسته به کواترنر همراه با آبرفتهای سازندهی پادگانه های کهن تر، تراورتن و آبرفتهای جوان که در دشتها و بستر رودخانه ها وجود دارند جوانترین سنگها و نهشته های این ناحیه را شامل میشوند. محدوده نهشته تراورتن، با استفاده از روش دورسنجی، نقشه زمین شناسی و بازدیدهای میدانی شناسایی شد. ریخت شناسی توده تراورتن برپایه ردهبندیهای مختلف از نوع کمپلکس پشته/شکاف تیغه، پشته های شیبدار، بادبزنهای آبرفتی و مخروطها و یا از نوع زیرمحیط با شیب ملایم معرفی گردید. بقایای گیاهی و لامیناسیون در مقیاس میکروسکوپی و ماکروسکوپی، همچنین انواع تخلخل از جمله تخلخل میانبلوری و قالبی (بقایای گیاهی) در برشهای نازک سنگ دیدهشد. از میکروفابریکهای شناسایی شده در پتروگرافی تراورتن میتوان؛ لامیناسیون میکرایت و میکرواسپار، اسپار شعاعی، کلسیت دروزی و فابریک بوتهای را نام برد.

تراورتن؛ سنگ شناسی؛ ریخت شناسی؛ آوج