بهزاد حمامی پور - فارغالتحصیل کارشناسی ارشد زمینشناسی اقتصادی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهدی موحدنیا - دانشجوی دکتری زمین شناسی اقتصادی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
فرهاد نوبهار - دانشجوی کارشناسی ارشد چینهشناسی و فسیل شناسی، گروه زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه

محدوده مورد مطالعه در شمال غرب ایران و 60 کیلومتری شمال غرب تبریز واقع شده است. از لحاظ تقسیم بندی زونهای ساختاری ایران، این محدوده بخشی از زون البرز غربی- آذربایجان میباشد. محدوده سنی سنگهای برونزد یافته در این منطقه از پرکامبرین تا پرمین متغیر بوده و شامل سازندهای کهر، سلطانیه، باروت، زاگون، لالون، میلا و درود میباشد؛ که در برخی از نقاط، در زمان بعد از سیلورین تحت تأثیر گرانیت میشو قرار گرفته و متحمل دگرگونی مجاورتی شدهاند. کانه زایی آهن به صورت لامینه و دانه پراکنده و همروند با لایهبندی ماسه سنگهای آرکوزی سازند لالون رخ داده است. بر اساس مطالعات صحرایی و میکروسکوپی رخداد کانه زایی آهن در کوههای میشو به صورت دانه پراکنده و یا تناوبی از نوارهای مگنتیت ، هماتیت، روتیل با کانی های کوارتز و فلدسپات، و با ستبرای متغیر 1 میلی متر تا 20 سانتی متر می باشد. بر اساس مطالعات هماتیت، روتیل با کانی های کوارتز و فلدسپات، و با ستبرای متغیر 1 میلی متر تا 20 سانتی متر می باشد. بر اساس مطالعات کانه نگاری مگنتیت و هماتیت مهمترین کانه ها در منطقه مورد مطالعه میباشند، کانی روتیل نیز در همراهی با آنها قرار دارد. بر اساس نتایج آنالیزهای ICP-OES فراوانی آهن در بخش پر عیار به طور متوسط در حدود 12 درصد می باشد و آهن بیشترین ضریب همبستگی مثبت را با تیتانیوم 0/97 و وانادیوم 0/82 نشان می دهد.

لامینه های آهن، ماسه سنگ لالون، کوههای میشو، شمال غرب ایران