ناصر سعیدی - دکترای اقتصاد برنامه ریزی و تحلیل سیستم، استادیار دانشکده اقتصاد و مدیریت دریا، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر
فاروق رئیسی - دانشجوی کارشناسی ار شد حمل ونقل دریایی،، دانشکده اقتصاد و مدیریت دریا، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر
دامون رزمجویی - کارشناسی ارشد حمل ونقل دریایی، عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد و مدیریت دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
قنبر تنیکو - کارشناسی مدیریت و بازرگانی دریایی، دانشکده اقتصاد و مدیریت دریا، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر

ترانزیت یکی از منابع پر درآمد برای هر کشوری می باشد. کشوری که دارای مزیت های ترانزیتی خوبی باشد، می تواند با توسعه زیرساخت های خود در آمد هنگفتی را حاصل نماید. کشور ما ایران نیز دارای مزیت های ترانزیتی فوق العاده ای می باشد. در این بین بندر چابهاردارای موقعیت ترانزیتی مطلوبی می باشد. اما تلاش های اندکی برای توسعه این بندر و در نتیجه گسترش مزیت های ترانزیتی آن صورتپذیرفته است، که این امر سبب شده است تا کشور پاکستان با ساخت بندر گوادر به فکر ربودن این موقعیت استثنایی از ایران باشد. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی اقدامات گسترده صورت گر فته و عملیات توسعه ای این بندر و همچنین مطالعه زیر ساخت های بندری و مواصلاتی آن، نگاهی اجمالی به طرح توسعه این بندر داشته و سپس، با مقایسه آن با زیرساخت های موجود در بندر چابهار ایران (که دارای مزیت ترانزیتی یکسانی می باشد)، جایگاه آتی هر کدام از این بنادر را در امر توسعه و گسترش ترانزیت بررسی کنیم

ترانزیت، بندر گوادر، بندرچابهار، زیرساخت های بندری، طرح توسعه بندر چابهار