محمد ولی پور پاشاه - دانشجوی دکترای اقتصاد مالی و کارشناس ارشد پژوهشی گروه بانکداری پژوهشکده پولی وبانکی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
علی ارشدی - استادیار و عضو هیأت علمی پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

در این مقاله، وضعیت بانک ها نسبت به تغییر در نسبت اهرمی به منظور تجزیه و تحلیل کارآمدی آن ها در شبکه بانکی ایران مورد بررسی قرار می گیرد. این وضعیت معمولاً با بررسی ضریب معادله سودآوری برحسب نسبت اهرمی به عنوان نسبت کل بدهی به حقوق صاحبان سهام و کل دارایی ها به حقوق صاحبان سهام بانک ها تفسیر می گردد. درجه اهرمی به طور آشکارا معیار مناسبی برای تعیین میزان ریسک پذیری بانک ها در اثر افزایش هزینه ها و کاهش سودآوری در دوره رکود به شمار می رود. در این مقاله، از داده های 31 بانک در ایران طی دوره زمانی 1385 الی 1392 برای تخمین درجه اهرمی با استفاده از مدل داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که حقوق صاحبان سهام و بدهی بانک ها ممکن است بدون درنظرگرفتن وضعیت اقتصاد کلان توسط بانک ها تعدیل گردند و در صورتی که درجه اهرمی در شرایط رکودی منفی باشد به معنای تأثیر منفی اهرم بر سودآوری و افزایش هزینه های بانک در ازای کاهش سودآوری از محل اعطای تسهیلات و کاهش بازدهی سرمایه گذاری خواهد بود.

سودآوری ، درجه اهرمی، رکود و رونق اقتصادی