ارزیابی اثر تلفیقی کودهای زیستی الی (ورمی و کمپوست) و مرغی بر عملکرد و اجزای عملکرد (Coriandrum sativum L) گیاه دارویی گشنیز

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ورمی کمپوست و کود آلی (مرغی) بر عملکرد گیاه دارویی گیشنیز (Coriandrum sativum L) در منطقه شهر قدس بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد واحد شهر قدس انجام شد. فاکتور اول ورمی کمپوست (15%)، (30%) و (0%) و فاکتور دوم کود آلی (مرغی)، شامل (10%)، (20%) و (0%) و فاکتور سوم اثر متقابل این دو تیمار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که در اکثر صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری بین تیمارهای اعمال شده و تیمار شاهد وجود داشت. مصرف ورمی کمپوست و کود آلی (مرغی) باعث افزایش عملکرد دانه و درصد اسانس شد اما در اکثر صفات تیمار ورمی کمپوست دارای بیشترین مقادیر بدست آمده بود. برای مثال بیشترین عملکرد دانه (79/5) در سی درصد ورمی کمپرست بدست آمد. در حالی که این تیمارها حداقل تاثیر را بر وزن هزاردانه، تعداد ساقه در گیاه و شاخص برداشت داشتند. در ارتباط با اثر تلفیقی تیمار ( 30 %) ورمی کمپوست و ( 20%) را نسبت به شاهد داشتند، در حالی که تعداد ساقه در گیاه، عملکرد بیولوژیک، تعداد چتر در بوته و عملکرد اسانس تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از ورمی کمپوست و کود آلی (مرغی) می تواند نقش موثری در افزایش کارایی تولید در گیاه گشنیز داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ورمی کمپوست ، کود مرغی ، گشنیز ، عملکرد دانه و درصد اسانس