زهرا آذرشریف - دانشجوی دکتری باغبانی، دانشگاه ارومیه
احمد قنبری - استاد گروه زراعت، دانشگاه زابل
مصطفی خواجه - دانشیار گروه شیمی، دانشگاه زابل
سکینه قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه زابل

شوری یکی از عوامل مهم کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا به شمار میرود. به منظوربررسی اثر کیفیت آب آبیاری توأم با تیمارهای منفرد و تلفیقی کود شیمیایی و دامی و شاهد بر زیره سبز، آزمایشی به صورت کرت های یکبارخردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. نتایج نشان داد باافزایش هدایتالکتریکی آب آبیاری تا محدوده 4/180دسیزیمنس بر متر شوری طبیعی، فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT)و آسکوربات پراکسیداز ،(APX)گایاکول پراکسیداز (GPX)در دانه زیره سبز و نشت الکترولیت اندام هوایی به ترتیب به میزان 57/97 ،76/08 ،65/11و 9/03درصدافزایش یافت در حالی که محتوای رطوبت نسبی اندام هوایی 18/52درصد کاسته گردید. مصرف کود در مقایسه با عدم کاربرد آن، در بهبودصفات موردمطالعه مؤثر بود و از میان تیمارهای کودی به کاررفته و از میان تیمارهای کودی به کاررفته اثر کاراتری از سیستم تغذیه تلفیقی ناشیاز اثرات هم افزایی کودها به دست آمد. بر اساس نتایج میدانی این پژوهش و در راستای کاهش مصرف یک جانبه کودهای شیمیایی و نیز تکمیلعناصر موردنیاز گیاه در شرایط تنش شوری مصرف کود شیمیایی کامل به نسبت 40:20:15کیلوگرم در هکتار در تلفیق با 20تن در هکتار کوددامی در منطقه مورد توصیه است

آبهای نامتعارف، آنزیمهای آنتی اکسیدانت، رطوبت نسبی، کود