ارزیابی ساختار باغ ایرانی

باغ ایرانی منظومه ای است از باورها و اعتقادات مردم ایران که در طول هزاران سال ، در روزگار باستان و دوران پس از اسلام شکل گرفته است . باغ ایرانی را می توان عصاره ی فکری نسل های مختلف و مردمانی دانست که در مدت حیات دیرپای ایران زمین دست بکار ، نشاندن و پروراندن درخت تناور اندیشه ی ایرانی بوده اند . اندیشه ای که بیش از هر چیز از اعتقادات دینی ، باورهای فرهنگی ، علایق انسانی و تجارب تاریخی ایرانیان نشات گرفته است . بر اساس اندیشه رایج ، باغ ایرانی در سراسر تاریخ یک هویت ثابت و تداوم یافته دارد ، ولی بررسی های دقیق تر تمایزات کالبدی بارزی را بین نخستین باغ های ایرانی و باغ های دوران اسلامی نشان می دهد . به نظر می رسد این تفاوت ها ریشه در اندیشه ها و آرمان های پشتوانه آنها داشته باشد . در این مقاله سعی بر این داریم که نشان دهیم باغ ها پیش از این که تجلی اقلیم و ادوار تاریخی باشند ، جلوه اندیشه ها و باورهای آدمیان بوده و ساختار کالبدی باغ ها با تغییر اندیشه دینی (آرمان ها و باورها) دچار تحولات شگرف شده است . هدف اصلی در پژوهش حاضر بیان ساختار باغ ایرانی می باشد . ساختاری که متبلور در میراث کنونی باغ های ایران است، که به نوبه خود تأثیراتی از دوران پیش از اسلام و پس از آن و همچنین از تفکرات آیینی متفاوت در آن جلوه گر شده است ؛ لکن چگونگی پیدایش این تفکرات و میزان یا تفاوت تأثیرگذاری اندیشه های پیش یا پس از اسلام در باغ ایرانی ، مورد نظر پژوهش حاضر نبوده و هر گونه پرسش در علل پیدایش این تفکرات نیازمند واکاوی در پژوهش های دیگر است . روش تحقیق در این مقاله از نوع تاریخی توصیفی و پیمایشی می باشد و نحوه ی جمع آوری - اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد .

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، گیاهان ، ساختار موجود ، باغ و باغ سازی