اتخاذ رویکردی نوین، برای شناسایی و ایجاد شهرهای نوین، با دریافت معنا از محیط

فرآیند توسعه شهری و در پی آن دگرگون شدن شهرها و محلات شهری، بروز مسائل ناخوشایندی را برای شهرها در برداشت. عواملی که به راحتی و به سرعت پیشرفت کرده و روح سنتی و معنای محیط را از آن ها ربودند. این موضوع منجربه شکل گیری شهرهایی تک بعدی با نابه هنجاری های فراوان، دوری ساکنین، طرد شدن شهر از سوی مردمانش و بروز مشکلات جبران ناپذیر شد و شهرها نیز در عملی متقابل، همین واکنش را نسبت به ساکنین خود در پیش گرفتند. علت اصلی پیدایش چنین مسئله ای، شرایطی است، که بی مهابا در راه رشد و توسعه شهر و بدون در نظر داشتن آینده پیشروی آن شکل گرفته است. بر همین اساس بود که نظریه شهرسازی نوین مطرح گردید تا دارویی باشد برای رفع شرایط بیمارگونه ای که در شهرهای امروزی پدید آمده است. این نظریه بر پایه کم رنگ کردن نقش خودرو و سبک زندگی ماشینی افراد، سعی در بها دادن به پیاده)پیاده مداری( و احیای محله ها و شرایط زندگی جمعی و سنتی، به سبب نتایج مفید آن در شهر ها می باشد. آن ها بر این باورند که می توان به این روش، در واقع با یک برنامه ریزی صحیح شهری و یا حتی منطقه ای و کمک گرفتن از نظریات شهرسازان، معماران، طراحان شهری و دیگر صاحبان فن در این زمینه، بهنتایجی سودمند برای حل مشکلات شهرهای مدرن پرداخت. این مقاله به روش علمی مروری و با کمک از منابع - کتابخانه ای نوشته شده و سعی بر این دارد تا، کمک کند به شناساندن هرچه بیشتر و بهتر اصول و چهارچوب های نظریه شهرسازی نوین، تا شاید با الهام گرفتن از آن، بتوان از انحطاط شهرهای خود جلوگیری کرده و تلاشی در جهت باز زنده سازی کیان شهرهای پیشین نمود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، شهر ، محلات شهری ، توسعه شهری ، شهرسازی نوین