مریم رحیمی مشکین - عضو هیأت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسدآباد

با بررسی رفتارها و پیشرفت کودکان در نقاط مختلف جهان مشخص است که فضای آموزشی می تواند منجر به بهبود کیفیت یادگیری آنان گردد. با انجام تحقیقات مختلف در جهان باز هم بررسی های جدید برای یافتن نظراتمختلف و تاثیر عوامل بر این موضوع نیاز می باشد. یکی از اصول قابل استفاده در معماری پایدار، توجه به طبیعت و استفاده مناسب از آن است. در این تحقیق رویکردی توصیفی- تحلیلی به همراه بررسی و طبقه بندی تحقیقات انجام گرفته به صورت پیمایشی اقدام گردید. اینطور فرض می شود که باغهای طراحی شده به دلیل تنوع زیاد در گونه های گیاهی و راهها و مسیرهای دسترسی متنوع، ایجاد حسی از طبیعت وحشی را در کودک تحریک نموده و می تواند شایستگیهای وی را در بخش رشد فیزیکی و محیطی بهبود بخشد. با ترکیب اصول معماری پایدار ونیازمندیهای کودکان میتوان کیفیت آموزش آنها را بهبود داد. این روش کاهش نیاز به مصرف منابع را نیز طبقاصول معماری پایدار به همراه خواهد داشت. از این گذشته همکاری کودکان و تمایلات آنها برای ایجاد چنینفضاهایی میتواند در روند طراحی و تبیین نیازمندیهای آنان موثر باشد. استفاده از باغها و فضای باز سبز در میان محیطهای آموزشی می تواند منجر به رضایت بیشتر و علاقه کودکان به تحصیل شود

طراحی فضا، کیفیت یادگیری، فضاهای آموزشی، معماری محیط، مطالعه موردی