پریسا لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس
لاچین پهلوان - دکتری معماری، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آذرشهر

سالمندی مرحله حساسی از زندگی می باشد و توجه به نیازهای آن ها یک ضرورت اجتماعی است. با توجه به این که سالمند در فرهنگ و مذهب ما جایگاه والای دارد ، تامین آسایش روحی و جسمی او واجب و ضروری است. اما با صنعتیشدن زندگی در بعضی شهرها نگهداری از سالمند برای بعضی خانواده ها کاری دشوار و گاه غیرممکن است و موجب می شود شخص سالمند در انزوا به سردرد،فضاهای شهری مدرن نیز پذیرای انسان های کم توان و ناتوان نیستند و حضور این افراد را روز به روز کم رنگ تر می سازند،از این رو،سالمند احساس یاس و بیهودگی کرده و برای مرگ روزشماری میکند. سالمندان بخشی از شهروندان آسیب پذیر هر شهری به شمار می آیند و در صورتی که فضاهای شهری برای سالمندان مناسب سازی گردد، پیامد آن سایر اقشار جامعه نیز در رفاه بیشتری خواهند بود. بعلاوه در حال حاضر درصدبالای جمعیت جوان در شهرها بیانگر درصد بالای سالخوردگان در آیندهای نزدیک است و این امر لزوم توجه ویژه به نیازهای سالمندان در فضاهای شهری را دوچندان میسازد. در این نوشتار جهت دستیابی به هدف مناسب سازی فضای شهری برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، که موجب افزایش و گسترش مشارکت فعال آنان در جامعه می شود، بابررسی مبانی نظری پیرامون موضوع و مش لات سالمندان در فضاهای شهری تاثیر فضاهای شهری بر حضور سالمندان در جامعه، راه کارهای طراحی برای مناسب سازی فضاهای شهری ارایه می شود. همچنین در نتیجه ی این پژوهش تایمین ایمنی و امنیت سالمندان در محیط، ایجاد حس اعتماد به نفس و استقلال در آن ها، از جمله مواردی است که می تواند باعث حضور سالمندان در فضاهای شهری شود

سالمندان، فضای شهری، ارتقا، جامعه، مناسب سازی