مهنوش اورک - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی،شوشتر،ایران
امید رهایی - استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی،دانشکده معماری،تهران،ایران

پیدایش و گسترش محله های حاشیه ای و اسکان غیر رسمی، از مهم ترین چالش های توسعه پایدار شهر اهواز به شمار می رود.1 میلیون نفر بوده که بیش از ۳۳۳،۳۳۳ نفر آن به صورت حاشیه ای در - / در سال 1۳۱۱ ،شهر اهواز دارای جمعیتی به میزان ۲ سکونتگاه های غیر رسمی ساکن بوده اند. یعنی حدود ۲۲ درصد جمعیت شهر اهواز جذب اجتماعات غیر رسمی شده اند و از ام- کانات شهری بی بهره اند. از این جمله اجتماعات غیر رسمی می توان از کوی منبع آب نام برد. کوی منبع آب که از اولین اجتما- عات حاشیه نشینی در اهواز به شمار می آید، در حوزه استحفاضی منطقه ۷ شهرداری و در شرق اهواز واقع است. این محله دارایوسعتی بیش از ۷۲۳،۳۳۳ متر مربع و جمعیتی معادل ۲۲۳۲۳ نفر ) 11۷۳ خانوار ( است، که اکثر ساکنان آن را بختیاری ها تش - کیل می دهند. این محله هم اکنون با مسائل متعدد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مواجه است، که می توان به – ساخت و سازهای غیر مجاز، نداشتن پروانه ساخت و سند قانونی، نارسایی خدمات شهری،آلودگی زیست محیطی، بیکاری و... و مواردی از آن دست در منطقه اشاره کرد.هدف در این مقاله با روش ترکیبی )راهبردهای نمونه موردی، تجربی، همبستگی ( ، ساماندهی منطقه حاشیه نشین منبع آب با بهبود و ارتقای مؤلفه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی می باشد

مناطق حاشیه نشین، بافت مسکونی، ساماندهی بافت مسکونی، شهر اهواز