آیت ناصری - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، گروه معماری، رشت، ایران
آرش مهرگانی - استاد گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت،گروه معماری، رشت، ایران

امروزه ساختمان ها تقریبا 40 درصد کل انرژی را در کل جهان مصرف میکنند و این انرژی به صورت عمده برای سرمایش، گرمایش و روشنایی مورد استفاده قرار میگیرد. هم چنین با توجه به آمار، حدود 86 درصد انرژی ای که درجهان مصرف می شود، از منابع سوختی فسیلی مانند گاز طبیعی، زغال سنگ و بنزین بدست میآید؛ حال آنکه سوخت های فسیلی حداکثر می توانند برای یک یا دو قرن دیگر انرژی مصرفی ما را تامین کنند. مطابق آمار آژانس بین المللی انرژی، مصرف سالیانه ی انرژی در ساختمان های مسکونی در دنیا طی دهه ی 1990 تا 2000 حدود 2/4 درصد افزایش یافته است؛ بدین ترتیب، جهان با چالش بزرگ تامین انرژی روبروست. ساختمان ها هم چنین اصلی ترین دلیل آلودگی محیط زیست در عضر حاضر بوده و اثرات نامطلوبی بر شرایط اقلیمی به جای میگذارند. ازین رو، در پی توجه جامعهجهانی به مسائل موصوف طی چند دهه ی گذشته، توسعه ی پایدار به عنوان یک رویکرد جامع در مجامع بین المللی مطرح شده و بر استفاده ی صحیح از منابع و حفظ منافع آیندگان در برخورداری از آن ها تاکید می کند. لذا با توجه به اهمیت و اثر صنعت ساختمان، اندیشمندان این صنعت در پی نیل به اهداف توسعه پایدار، ایده های مختلفی را جهتکاهش میزان مصرف انرژی در ساختمان ها مطرح کرده اند. یکی از راهکارهای موثر ایده ی خانه ی پسیو می باشد که بر استفاده از ترفندهای معمارانه و انرژی های غیر فعال (پسیو) در روند ساخت و ساز تاکید می کند. با توجه به کاربرد و قابلیت تعمیم این ایده به اقلیم های مختلف، این پژوهش به بررسی مبانی طراحی پسیو پرداخته و راهکارهای ارائه شده برای اقلیم ها و شرایط گوناگون را مورد بحث قرار میدهد

خانه پسیو، انرژی غیر فعال، انرژی تجدید پذیر، ساختمان کم انرژی