شوشک عایقی سنتی در بناهای خراسان جنوبی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: سومین کنگره بین المللی عمران ، معماری و توسعه شهری
- کد COI اختصاصی: ICSAU03_0794
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1398
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد بیرجند،
دکترای عمران، استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بیرجند
چکیده
کالبد آدمی از خاک برخواسته و دوباره به خاک برمیگردد. تاریخ استفاده از خاک، به آغاز تمدن و احداث ساختمان درکلیهی جوامع بشری بر میگردد. گل مادهای است که از مخلوط آب و خاک ایجاد میشود و در تمامی مستحدثاتساخته بشر مورد استفاده قرار گرفته است. گل یک مصالح کاملاً طبیعی است و کاملاً تجزیه پذیر و قابل بازیافت است. زمان شروع استفاده از گل به عنوان عایق بام همراه با کاه را در تمدن ایران زمین دقیقاً نمیتوان تعیین کرد، لکن وجود آن در قدیمیترین آثار معماری فلات ایران دلیلی است که استفاده از آن با زندگی اقوام ایرانی از ابتدا آمیخته شده است و استفاده از آن طی قرون متمادی از نسلی به نسل بعد منتقل شده است. کاهگل عایقی است که بنا را در مقابل سرما و گرما و باران پوشش میدهد، ارزان و در دسترس است. خمیر نرم و انعطافپذیر آن معماران کهن ایران را برای خلقگنبدهای زیبا و آثار غرورآفرین یاری رسانده است. این مقاله به بررسی و مقایسه شوشک با عایقهای دیگر میپردازد نوعی گل با املاح آلومینیوم و منیزیم که قابلیتهای بیشتری از گل و کاهگل برای عایق بام داشته و استفاده از آن ازدیرباز در جنوب خراسان رواج داشته است. نگارنده در این مقاله تحقیقی و توصیفی برآنست که مزایای استفاده از شوشک را بررسی کرده و نشان دهد چرا در مناطق بزرگی از روستاهای جنوب خراسان همچنان از شوشک برای عایق بام استفاده میکنند.کلیدواژه ها
شوشک، خاک، کاهگل، عایق، خراسان جنوبیمقالات مرتبط جدید
- بررسی تاثیر استفاده از میراگرها بر پاسخ لرزهای سازه های فولادی با ارتفاع متغیر، تحت اثر زلزله های میدان دور و میداننزدیک
- تاثیر روش الکترواسمزی در تثبیت خاک های نرم اشباع به همراه کربنات کلسیم
- عملکرد سازه های بتنی در زلزله ۲۰۲۰ ازمیر ترکیه
- مطالعه تجربی تعیین مشخصات دینامیکی یک نمونه ساختمان بنایی با استفاده از آزمایش های ارتعاش اجباری و ارتعاش محیطی
- بررسی تاثیر ژیپس و ژئوفوم، بر ویژگیهای خاک رس اشباع
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.