نقش کشاورزی در رشد اقتصادی ایران ):1381 -1340) یک تحلیل توصیفی – اقتصاد سنجی

مقاله حاضر به بررسی نقش کشاورزی در اقتصاد ملی و رشد اقتصادی ایران (1381-1340) می پردازد . نتایج حاصل از مطالعه توصیفی داده ها نشان می دهند که با وجود اهمیت این بخش در صادرات غیرنفتی، سهم بخش کشاورزی در تولید ملی، سرمایه گذاری داخلی و اشتغال قابل توجه نمی باشد . بخش دیگر این مقاله به برآورد مدل های اقتصادی سنجی اختصاص یافته است . نتایج حاصل از تخمین مدل های رگرسیونی که پس از آزمون های ریشه واحد فیلیپس - پرون و همجمعی جوهانسن بدست آمده نشان می دهند که به ازای یک درصد افزایش ارزش افزوده بخش کشاورزی، به طور متوسط رشد اقتصادی به میزان 0/13 درصد افزایش می یابد که از این نظر کمتر از ضریب کشش رشد نسبت به ارزش افزوده بخش خدمات می باشد . همچنین برآوردهای انجام شد ه نشان می دهد که به ازای یک درصد افزایش سهم سرمایه گذاری بخش کشاورزی در کل سرمایه گذاری داخلی، تولید ملی به طور متوسط 0/15 درصد افزایش می یابد . علاوه بر این برآورد اثر سرریز سرمایه گذاری در بخش کشاورزی نشان می دهد که رابطه نسبتاً یک به یک بین سرمایه گذاری در این بخش و تولید سایر بخش های اقتصادی وجود دارد . در پایان مقاله، پیشنهادهایی در خصوص توسعه نقش کشاورزی در اقتصاد ایران ارائه شده

کلیدواژه ها:

بخش کشاورزی ، رشد اقتصادی ، سرمایه گذاری ، اشتغال