جواد نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
بابک کریم پور - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

استفاده از میراگرهای لرزه ای در قسمت های مهم سازه، یک روش برای دستیابی به عملکرد بهتر سازه ها در برابر زلزله می باشد. هدف از طراحی قطعات جاذب انرژی، جذب انرژی به صورت برگشت ناپذیر، محدود نمودن نیروهای وارد به سایر اجزای سازه و کاهش خسارات به اعضای سازه ای و غیرسازه می باشدعملکرد اصلی این وسایل، اتلاف قسمتی از انرژی لرزه ای وارد بر سازه است. در این مقاله به مطالعه تاثیرنوع خم برعملکرد میراگرفلزی جدارنازک اکاردئونی پرداخته میشود میراگر فلزی آکاردئونی نوعی وسیله مستهلک کننده انرژی درسازه ها میباشد که براساس خاصیت جاری شوندگی فلزات کار می کند مطالعات آزمایشگاهی و تحلیلی صورت گرفته بر روی این میراگر نشان دهنده کارایی و مناسب بودن رفتار هیسترتیک این قطعات در برابر زلزله می باشد. ایده استفاده از لوله جدار نازک اکاردئوفی توسط معتمدی و ناطقی الهی پیشنهاد شد برهمین اساس رفتار تحلیلی، چهار نمونه میراگر جدارنازک آکاردئونی با تعداد خم های متفاوت و میزان جذب انرژی آنها تحت بارهای لرزه ای مورد مطالعه قرار می گیرد. بدین منظور از مدل اجزای محدود وتحلیل دینامیکی غیرخطی استفاده شده است نتایج تحلیل نشان میده د که با افزایش تعداد خم ها و طول قطعات انرژی هیسترزیس مستهلک شده کاهش می یابد با توجه به یکسان بودن جابجایی اعمال شده به تمام قطعات، کاهش سطح زیر منحنی از طریق کاهش نیروی وارده تامین میشود به عبارت دیگر، نیروی لازم برای اعمال تغییر شکل مورد نظر به قطعات کاهش می یابد.

میراگر جدار نازک آکاردئونی، تعداد خم، تحلیل غیر خطی، رفتار هیسترتیک