کامیار نریمانی فر - دانشجوی دکتری عمران سازه - گروه عمران عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میاندوآب

با توجه به قرار گیری کشور عزیزمان ایران بر روی کمربند زلزله آلپاید) آلپ هیمالیا( همه ساله زلزلههای متعددی با بزرگای مختلف در کشور، بخصوص در مناطق با لرزهخیزی زیاد رخ میدهد که موجب خسارات و تلفات شدید می-گردد. وقوع پدیده های طبیعی )زلزله ، سیل و ...( و غیر طبیعی ممکن است موجب بروز حوادث ناگهانی و ناگوار شودکه در این میان عوامل تهدید کننده جان و مال انسان چهره واقعی تری پیدا می کندو موجب از دست رفتن تعدای از انسانها نیز می شود.. شهر میاندوآب از جمله شهرهای استان آذربایجان غربی نیز از این قاعده مستثنی نیست، لذا لزوم مقابله با این پدیده طبیعی به شدت احساس میشود که جهت کاهش این خسارات، احداث ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله و مقاومسازی ساختمانهای موجود ضروری است. هدف از این تحقیق مقایسه روشهای کیفی ارزیابی آسیبپذیری لرزهای ساختمانها میباشد، که تعدادیساختمان حاصل از برداشت میدانی انتخاب و با چند روش منتخب کیفی، ارزیابی لرزهای گردیدند و با مقایسه این روش- ها یک روش به عنوان روش مبنا جهت ارزیابی ساختمانهای شهر میاندوآب انتخاب گردید. سپس با اشاره مختصری به مشخصات لرزهخیزی و زمینشناسی شهر میاندوآب، پس از شناخت روشهای مختلف ارزیابی ساختمانها در برابر زلزلهو انتخاب روش ارزیابی کیفی مناسب با توجه به شرایط ساخت و ساز منطقه مورد مطالعه و نحوه انجام برداشتهای میدانی، میزان آسیبپذیری لرزهای انواع ساختمانهای شهر میاندوآب با استفاده از روش آریای اصلاح شده در نمودارهایی به طور مستقل ارائه میشود.و مناطق آسیب پذیر شهری برای کنترل و مدیریت بحران در اختیار مدیران و واحدهای ذی ربط قرار می گیرد.

ارزیابی کیفی، آسیبپذیری لرزهای، زلزله، مدیریت بحران